Blanche Marie Tour

Zo zou mijn 9e blog moeten heten, ware het niet dat die niet door is gegaan. Vervelend natuurlijk (dat Blue Frog niet genoeg mensen blijkbaar kon regelen), anderzijds was het misschien niet zo leuk geweest als Galibi omdat ik die dag jawel, last kreeg van heimwee. Dus werd voorgesteld om die zaterdag 's avonds uit te gaan, waarbij ik uiteindelijk met Jonathan, Mou de chauffeur en Marvin naar de Palmentuin ging waar ik even heb gedanst. Blijkbaar als een indiaans meisje (het is een indiaans feest dus het was de hele dag druk in het verkeer en je moest een dag van tevoren al naar Paramaribo vertrekken in de avond) je hand vastpakt geeft het aan dat ze teveel heeft gedronken en met je naar bed wil.

Natuurlijk wist ik dit niet, hoewel natuurlijk ik het natuurlijk niet in het openbaar wilde doen.

Toen werd ik die zondag nog eens ziek ook omdat ik een verkeerde frikandel had gegeten (soms kijken die lui niet naar de houdbaarheidsdatum van hun voedsel) en ik heb nog een zwakke maag...dus..inderdaad, rond de 13 keer overgegeven.

Gelukkig heeft Marijke me geholpen maar ik begin Suriname en zijn vervelende rothitteweer zat te raken en Jonathan heeft dat ook wel meegekregen. Hij kreeg alleen al eerder heimwee en ik zit hier dan al bijna 6 weken.

Heb ik zin in het vliegtuig? Nee, niet echt, om zolangt erin te moeten zitten en ook niet zo comfi, maar hee..het moet maar.

Ik wil gewoon zo snel mogelijk thuis zijn...en eventjes kunnen uitrusten..hoewel de volgende dag natuurlijk school is, naja introductie week. Ik heb gisteren nog met die meiden van salsa les gepraat en die 2 van kookles, maar die 2 zijn op een bepaalde manier toch...wel...afstandelijk van het leven...ik herken dat wel, want ja, het leven zuigt nou eenmaal.

Goed...ik heb nu niet zo heel veel meer te zeggen. Ik moet morgen of een andere dag me geld halen, evelien is er vandaag niet en ze kunnen blijkbaar het geld niet ff storten.

Ik had verder dus nog een salsa les gehad zoals ik net al zei, vorige donderdag van 6 tot 9 in ''Broki'' waar ik met Jonathan vandaag ook weer ff geluncht had. De 2e les kon ik niet vanwege de afstand.

Ik had verder nog ff gejokt, want ik heb weer een spirituele ervaring gehad, namelijk dat ik onbewust Jonathan met een probleem heb geholpen (dat is wat boedhisten kunnen, psychologen doen het bewust, mensen die het in zich hebben niet, want die zijn zich in zekere mate wel bewust ervan, maar niet wanneer ze het doen). Wat het meest frustrerende is, is dat je ervoor geen dank krijgt.

Hij heeft mij ook dichterbij mijn antwoord gebracht, namelijk dat mijn heimwee naar die ene persoon is en me gek maakt. Maar dankzij hem heb ik weer wat hoop gekregen. Ik had me ouders ook nog aan de lijn en ik heb nog een beetje lopen janken (het ging stroef).

De ziekte heeft me uitgeput en stiller gemaakt...wat voor de heimwee alleen maar positief is.

Ik heb ergens medelijden met die Nederlanders die die kans niet krijgen zoveel over zichzelf te ontdekken en sommige mensen in Suriname met problemen kun je gewoonweg niet helpen omdat je dan in conflict komt. En dan komt denk ik mijn laatste blog weer als ik terug kom...en de foto's, maar die hebben een deadline tot volgende zomervakantie haha!

Ik hoop dat mensen beseffen dat wat ik mee heb gemaakt 1 van de grootste giften van god is, namelijk dat het mij even gek heeft gemaakt...en dat maakt je zoveel sociaal losser. Dus ma hierbij: you got my thanks.

Tot snel!