Here's JohNNY
Door: webmaster
30 Juni 2008 | Suriname, Paramaribo
Vandaag is het 30 Juni als ik mijn bericht tik in een internet cafe met een zoethoutje uit Nederland in mijn mond. Het enige dat mijn ervan weerhoudt de pijn van de hitte te voelen in Suriname.
Het begint in het vliegtuig. We vertrekken later dan gepland omdat 30 personen nog niet zijn gearriveerd en zodoende vertrekken we om 12 uur 50. Na redelijk goed (de 1e keer het beste voor ik wakker werd) geslapen te hebben, een aantal films te hebben gezien; Fools Gold (hij is INDERDAAD slecht) en natuurlijk mijn lieve Bucket List kom ik aan op het vliegveld, hoewel een beetje geleden onder het vliegtuig eten (iets met een citroen erop...dat eruit ziet als rode groente wat naar Zeep en Zuur smaakt) hallicuneer ik om de zoveel seconden dat ik beweeg en niet de kofferband. Dan wordt ik keurig opgehaald (nee, geen medewerker van de partner-organisatie...ze hebben geen lijst van de locaties waar de mensen moeten wezen...dit heb ik ook moeten ervaren..ook lichten ze ons niet voor over de tijden van de Blue Frog activiteiten) ben ik in het boerenhuishotel verblijf. Een sexy meisje genaamd Floor (ook een leuke accent erbij) begroet me hartelijk met 2 kennissen erbij en de baas wijst me de weg (waarna hij de dagen daarna verdwijnt). The day after besluit ik (stupid me) om alvast een kijkje te gaan nemen bij Claudia A en ik kom erachter dat ik dat geklim van die kinderen eigenlijk best wel irritant vindt...en het zweet erbij...
Ik besluit om te gaan wachten op mijn mede gasten en op de bijeenkomst (want ja...er is inderdaad no WAY dat ik dit 7 weken ga doen, niet op dezelfde plaats iig). Verder die dag vlakbij Claudia A neem ik een taxi die een surinaamse student aanbiedt en als je een beetje stevig in je schoenen zit dan kun je hem ook nogeens een beetje afzetten (doe maar chill, we zijn studenten onder elkaar...betaal maar hoeveel je denkt). Komt nog steeds neer op 15 euro maar oke...rond de normale prijs van 10 euro dus.
de vraag is nu: WAT WEET ik nu van dit werk?
A. Je moet niet te jong zijn..sowieso in de 20, want dan ben je VEEL vedraagzamer.
B. Je moet geen psychologische problemen hebben...iets dat ik wel heb...iets dat me ervan belemmert om van die kinderen te gaan houden.
Ik heb gisteren (29-06) ook nog een diepgaand gesprek met mijn tot vanavond enige huisgenoot gehad...ZO kan het dus ook.
Vanavond is er een feest ergens op een plaats genaamd White Beach, waar ik heenga met mijn huisgenoot en misschien ook de anderen (allemaal meisjes...ergens wordt het wel frustrerend als die allemaal een vriend hebben, maarja, anderzijds zijn ze boeiender als ze geen interesse in je hebben) hoewel het feest al om 8 uur begint...en ik was zelf om half 8/8 uur bij het boerenhuis (misschien dat ze nog wel doorhebben dat ze hun locatie door moeten geven).
Verder is mijn bed...wel...ik gebruik dus mijn speciale slaapzakdeken...maar mijn bed is dus GEEN 1 meter 90 lang.
Mijn beeld van Suriname is op dit moment als volgt: Suriname is Nederland, alleen minder modern, waardoor het iets mist en het niet hetzelfde teweeg brengt als de Dominicaanse Republiek (maar een zwembad met hotel werkt dan ook wel wat beter).
Mijn foto's die ik heb gemaakt zal ik soon wel posten...moet nog een kabel kopen en ik ben best wel lazy ergens...dat weer is echt...als ik terugkom ga ik denk ik naar een afkickkliniek voor Sprite (die frisdrank ja). Maar...waar het dus in dit blog over gaat uiteindelijk: een zoethoutje helpt.
Het begint in het vliegtuig. We vertrekken later dan gepland omdat 30 personen nog niet zijn gearriveerd en zodoende vertrekken we om 12 uur 50. Na redelijk goed (de 1e keer het beste voor ik wakker werd) geslapen te hebben, een aantal films te hebben gezien; Fools Gold (hij is INDERDAAD slecht) en natuurlijk mijn lieve Bucket List kom ik aan op het vliegveld, hoewel een beetje geleden onder het vliegtuig eten (iets met een citroen erop...dat eruit ziet als rode groente wat naar Zeep en Zuur smaakt) hallicuneer ik om de zoveel seconden dat ik beweeg en niet de kofferband. Dan wordt ik keurig opgehaald (nee, geen medewerker van de partner-organisatie...ze hebben geen lijst van de locaties waar de mensen moeten wezen...dit heb ik ook moeten ervaren..ook lichten ze ons niet voor over de tijden van de Blue Frog activiteiten) ben ik in het boerenhuishotel verblijf. Een sexy meisje genaamd Floor (ook een leuke accent erbij) begroet me hartelijk met 2 kennissen erbij en de baas wijst me de weg (waarna hij de dagen daarna verdwijnt). The day after besluit ik (stupid me) om alvast een kijkje te gaan nemen bij Claudia A en ik kom erachter dat ik dat geklim van die kinderen eigenlijk best wel irritant vindt...en het zweet erbij...
Ik besluit om te gaan wachten op mijn mede gasten en op de bijeenkomst (want ja...er is inderdaad no WAY dat ik dit 7 weken ga doen, niet op dezelfde plaats iig). Verder die dag vlakbij Claudia A neem ik een taxi die een surinaamse student aanbiedt en als je een beetje stevig in je schoenen zit dan kun je hem ook nogeens een beetje afzetten (doe maar chill, we zijn studenten onder elkaar...betaal maar hoeveel je denkt). Komt nog steeds neer op 15 euro maar oke...rond de normale prijs van 10 euro dus.
de vraag is nu: WAT WEET ik nu van dit werk?
A. Je moet niet te jong zijn..sowieso in de 20, want dan ben je VEEL vedraagzamer.
B. Je moet geen psychologische problemen hebben...iets dat ik wel heb...iets dat me ervan belemmert om van die kinderen te gaan houden.
Ik heb gisteren (29-06) ook nog een diepgaand gesprek met mijn tot vanavond enige huisgenoot gehad...ZO kan het dus ook.
Vanavond is er een feest ergens op een plaats genaamd White Beach, waar ik heenga met mijn huisgenoot en misschien ook de anderen (allemaal meisjes...ergens wordt het wel frustrerend als die allemaal een vriend hebben, maarja, anderzijds zijn ze boeiender als ze geen interesse in je hebben) hoewel het feest al om 8 uur begint...en ik was zelf om half 8/8 uur bij het boerenhuis (misschien dat ze nog wel doorhebben dat ze hun locatie door moeten geven).
Verder is mijn bed...wel...ik gebruik dus mijn speciale slaapzakdeken...maar mijn bed is dus GEEN 1 meter 90 lang.
Mijn beeld van Suriname is op dit moment als volgt: Suriname is Nederland, alleen minder modern, waardoor het iets mist en het niet hetzelfde teweeg brengt als de Dominicaanse Republiek (maar een zwembad met hotel werkt dan ook wel wat beter).
Mijn foto's die ik heb gemaakt zal ik soon wel posten...moet nog een kabel kopen en ik ben best wel lazy ergens...dat weer is echt...als ik terugkom ga ik denk ik naar een afkickkliniek voor Sprite (die frisdrank ja). Maar...waar het dus in dit blog over gaat uiteindelijk: een zoethoutje helpt.
-
30 Juni 2008 - 19:16
Mama En Papa:
Wij zijn blij te horen dat je goed aangekomen bent en dat je eerste indrukken positief zijn!Wij blijven graag op de hoogte, vooral van je nieuwe GSM-nummer. -
01 Juli 2008 - 14:55
Oma & Opa:
Hoi,Johnnie de Wereldreiziger,
Alle begin is moeilijk, Arthur, maar probeer vooral alles positief te benaderen. Bovendien is in de tropen het tempo trager, dan kunje al je nieuwe indrukken op je gemak verwerken. Misschien moet je maar heleboel dingen gewoon over je heen laten komen,en je vooral niet te snel ergeren.We kijken dagelijks even op je website, hoewel natuurlijk niet overal in de bush-bush een internetcafé aanwezig is.
Tot je volgende blog,
gr.Oma-Opa -
06 Juli 2008 - 08:34
Opa En Oma:
Nu zondag 6 juli zagen we, dat je nog niet in de gelegenheid bent geweest om ergens een internetcafé in te duiken om over je laaatste belevenissen wat op schrift te stellen. Wij kijken met spanning uit naar je volgende berichten.
Gr Opa en Oma -
06 Juli 2008 - 10:44
Pia Maas:
Hoi Arthur
Ben jij ook zo dol op feesten? Laatst had ik ook een beach-party op een strand in Utrecht.
Succes in Suriname.
Liefs van Pia, jouw tante -
07 Juli 2008 - 07:23
Mama:
Hoi lieve Arthur,
hoe was je uitstapje naar Brownsberg?? Veel beleefd in de jungle??Beetje kunnen slapen daar?? Laat ons maar gauw wat horen over je eerste week in Suriname!
liefs mama en papa -
07 Juli 2008 - 17:28
Martijn:
Hoi Arthur, mooi verhaal! Ik hoop dat je een boeiende en leuke tijd tegemoet gaat. Ik kijk uit naar je volgende verslag!
Groeten Martijn -
07 Juli 2008 - 20:56
David:
Hoi Arthur! Erg leuk bericht. Hopelijk zie je een hoop mooie dingen. Ik zal het ook blijven volgen, ben erg benieuwd wat je zoal meemaakt. Veel plezier en succes met het werk daar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
